'Deze mensen hebben dezelfde issues als wij'
Onze gemeente is een plek waar we omkijken naar elkaar, waar we geloven in solidariteit en waar mensen niet langs de zijlijn blijven staan als anderen hulp nodig hebben. In deze serie artikelen zetten we inwoners in de schijnwerpers die zich met hart en ziel hebben ingezet voor vluchtelingen en anderen die hulp nodig hebben. Of het nu gaat om opvang, taalhulp of simpelweg een warm welkom – hun inzet maakt een wereld van verschil. Zij laten zien hoe we samen een hechte gemeenschap vormen, waarin iedereen telt. Aan het woord komt Josita van de Wetering uit Genemuiden.
"Als je deze mensen leert kennen, merk je dat ze dezelfde issues als jij en ik hebben”, zegt Josita van de Wetering. Ze is sinds twee jaar betrokken bij de Stichting Voor door Vrouwen. Een avond in de zes weken ontmoeten vrouwen die verschillende talen spreken elkaar. Ze vergroten op die manier hun netwerk in Zwartewaterland. “Ik had geen beeld, of misschien wel een verkeerd beeld, van statushouders. Vermoedelijk net zoals veel mensen. Onbekend maakt toch onbemind. Als je deze mensen niet kent, is het moeilijk om je in hun leven te verplaatsen”, vertelt Josita.
Eenzaam en verdrietig
In eerste instantie leerde ze via haar werk statushouders kennen. Ze bracht ze in contact met mogelijke werkgevers. “Dan merk je dat ze vaak eenzaam zijn en verdrietig zijn, maar ook veerkrachtig en vol hoop. Ze hebben alles achter zich gelaten. In een gesprek met Coranda Voorhuis kregen we toen het idee voor ontmoetingsavonden. Zo is de stichting ontstaan. We willen de vrouwen het gevoel geven dat ze welkom zijn in Genemuiden.”
Mooie vriendschappen
In de tijd dat statushouders op een boot in Genemuiden woonden, kwamen soms wel veertig dames naar de avonden. Nu zijn het er gemiddeld vijftien. “Dat zijn niet alleen statushouders, maar ook arbeidsmigranten en inwoners van Genemuiden. Op de avonden ontstaan mooie vriendschappen. Ook heeft een bezoekster een baan gevonden via ons netwerk.”
Angst voor het onbekende
Josita merkt dat de samenleving openstaat voor dit soort contacten. “Natuurlijk zijn er ook negatieve reacties, maar vaak komen die voort uit angst voor het onbekende. Over het algemeen zet Genemuiden zich graag in voor de medemens. En als je dat doet, merk je dat we eigenlijk allemaal hetzelfde zijn. Alleen deze mensen zijn gevlucht en hebben veel meegemaakt”, vertelt Josita. Het vrijwilligerswerk heeft haar leven verrijkt, vindt ze. “Absoluut. Ik oordeel nu minder snel en kan me misschien wel beter in andere mensen verplaatsen.”